مطالعه ایزومرهای پیریدینول: ساختار، پایداری نسبی و سد انرژی تاتومری شدن با روش (dft) در فاز گازی و در حلال

در این پایان نامه ابتدا سه ایزومر ارتو، متا و پارا ترکیب پیریدینول بهینه سازی شده است. سپس توتومری انول-کتون این ایزومرها و واکنش انتقال پروتون در دیمر ایزومر سین 2-پیریدینول با استفاده از نرم افزار گوسین 3 و روش محاسباتی b3lyp/6-31+g** و mp2/6-31+g**مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تاثیر حلال بر توتومری انول-کتون با استفاده از مدل iefpcm بررسی شده است. نتایج حاصل از آنالیز nbo بیانگر این است که در دیمر ایزومر سین 2-پیریدینول بیشترین انرژی اغتشاشی وجود دارد بنابراین در این دیمر قوی ترین پیوند هیدروژنی وجود دارد. فرم دیمر کتون ایزومر سین 2-پیریدون نیز از فرم دیمر انول آن پایدارتر است. نتایج به دست آمده از از پایداری فرم های انول وکتون در مسیرهای توتومری با نتایج حاصل از محاسبات واکنش ایزودسمیک مطابقت دارد.